Życie się wydarza

          Skończ studia, znajdź pracę, weź ślub, miej dzieci, zarabiaj na rodzinę, wychowuj, bądź pracowity, bądź ambitny, miej cele w życiu, praktyczne cele służące społeczeństwu jak najlepiej, goń pieniądze i rób wszystko to, co każemy ci robić. Bądź sobą pomimo tego, że wszyscy wokół już dawno ułożyli schemat twojego życia.

***

          - Słyszałeś o tym, co on zrobił?

          - Nie, opowiadaj.

          - Podobno zaraz po otrzymaniu dyplomu wrócił do domu, spakował się i wyszedł nie mówiąc nawet gdzie się wybiera. Powiedział tylko rodzicom, że długo go nie będzie i żeby się nie martwili, bo wie co robi.

          - Naprawdę? Jak myślisz, gdzie pojechał?

          - Nie mam pojęcia, podobno spakował do plecaka tylko kilka najpotrzebniejszych rzeczy.

          - Na pewno coś mu chwilowo odbiło. Znudzi się, zmarznie i wróci do domu.

          - Pewnie tak. A słyszałeś o tej nowej...

          - Nie, mów...

          Po kilku latach, na zatłoczonym, miejskim rynku.

          - Stary, to ty?! Haha, już prawie o tobie zapomniałem. Kiedy wróciłeś?

          - Cześć, - podali sobie rękę - jakiś tydzień temu.

          - Opowiadaj, gdzie byłeś?

          - Zwiedziłem spory kawał świata, ale i tak nie byłem wszędzie tam, gdzie chciałem. A co u ciebie?

          - Pracuję, zarabiam całkiem nieźle, wiesz jak to jest. Co cię w ogóle podkusiło do takiej decyzji?

          - Chciałem po prostu zacząć decydować sam za siebie.

          - No fajnie, ale teraz jesteś kilka lat do tyłu z karierą. Co ci to dało?

          - Nic - odpowiedział po chwili zastanowienia.

          - Właśnie... Dobra ja lecę do pracy, na razie! - zawołał i popędził w swoją stronę.

           Podróżnik przysiadł na ławce, dając się ogrzać delikatnemu, wiosennemu słońcu. Ludzie wokoło gonili za swoimi sprawami, a on siedział zrelaksowany. Przed jego oczami stanęły wspomnienia z podróży, wywołując uśmiech na twarzy.

          "Ale było cudownie" - pomyślał.